-
1 adulterō
-
2 interpolō
-
3 interpolo
interpŏlo, āvi, ātum, 1, v. a. [interpolio; cf. Non. p. 34, 2 sq.], to give a new form, shape, or appearance to any thing; to polish, furbish, or dress up; to spoil, corrupt, falsify; to vary, change (class.; cf. interlino, vitio, transscribo).I.Lit.:II.togam praetextam,
to dye anew, Cic. Q. Fr. 2, 12.—Transf.A.In gen.: illic homo me interpolabit, meumque os finget denuo, will work me up anew, i. e. will bang me into another shape, Plaut. Am. 1, 1, 161:B.nova pictura interpolare vis opus lepidissimum,
i. e. to paint the lily, id. Most. 1, 3, 105:tura,
to prepare, Plin. 12, 14, 32, § 39.—Esp. of the falsification of writings, to insert, interpolate, alter, falsify:semper aliquid demendo, mutando, interpolando,
Cic. Verr. 2, 1, 61, § 158 Zumpt N. cr.:scripturas divinas, Ambros. de Fide, 5, 16, 193: priorem textum,
Amm. 15, 5, 12. -
4 corrumpō (con-r-)
corrumpō (con-r-) rūpī, ruptus, ere, to destroy, ruin, waste: frumentum in areā: (frumentum) incendio, Cs.: coria igni, Cs.: ungues dentibus, to bite, Pr.: se suasque spes, S.: opportunitates, to lose, S.—To adulterate, corrupt, mar, injure, spoil: prandium, T.: aqua facile conrumpitur: aquarum fontes, S.: Corrupto caeli tractu, poisoned, V.: umor corruptus, fermented, Ta.: lacrimis ocellos, disfigure, O.—Fig., to corrupt, seduce, entice, mislead: mulierem, T.: (milites) licentia, S.—To gain by gifts, bribe, buy over: alios, N.: centuriones, locum ut desererent, S.: indicem pecuniā: donis, S.: Corruptus vanis rerum, deluded, H.—To corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, pervert, degrade: iudicium, i. e. bribe the judges: ad sententias iudicum corrumpendas: mores civitatis: acceptam (nobilitatem), S.: nutricis fidem, O.: nomen eorum, S.: multo dolore corrupta voluptas, embittered, H.: gratiam, to forfeit, Ph. -
5 ē-mentior
ē-mentior ītus, īrī, dep., to speak falsely, lie, feign, fabricate, falsify, pretend: in historiis: quantum sit ementita opinio, i. e. had erred: auspicia: ementiundo invidiam conflare, S.: vanitas ementiendae stirpis, L.: me beneficio obstrictum esse: natam e terrā sibi prolem, L.—P. pass.: de ementitis auspiciis, forged, lying.—As subst n.: ementita et falsa. -
6 falsō
falsō adv. [falsus], untruly, unfaithfully, deceitfully, falsely, erroneously: alquem insimulare: memoriae proditum: nuntiari, Cs.: censere, T.: quiescere, i. e. find a delusive peace, Ta.* * *Ifalsely; deceptively; speriouslyIIfalsare, falsavi, falsatus V TRANS -
7 frūstror
frūstror ātus, ārī, dep. [frustra], to deceive, dis appoint, trick, elude, frustrate: differendo spen impetum, L.: me ipsum: custodes, L.: Iugurthan spes frustrata, S.: sat adhuc tua nos frustratast fides, T.: numquam frustrata vocatūs Hasta meos, failed to obey, V.: inceptus clamor frustratur hiantīs, i. e. dies on their lips, V.: Cocceius vide ne frustretur.— Pass: adeo frustrata spes est, ut, etc., L.— To miss the mark, throw in vain: pauci in pluribus minus frustrati, S.— To make vain, make useless: parentum gaudia lacrimulis, Ct.: rami lento vimine frustrabantur ictūs, Cu.* * *frustrari, frustratus sum V DEPdisappoint, frustrate, deceive (w/false hope); escape/elude; baffle/evade; fail; reject; delay; rob/defraud/cheat; pretend; refute (argument); corrupt/falsify -
8 inter-pōnō
inter-pōnō posuī, posītus, ere, to put between, place among, interpose, insert, intersperse: ubi spatium... pilae interponuntur, Cs.: ne interpositi quidem elephanti militem deterrebant, L.: lateri vinculum lapides sunt, quos interposuere, ut, etc., Cu.—In time, to insert, interpose, introduce: intercalariis mensibus interpositis, L.—In speech, to introduce, insert: hoc loco libet interponere... quantae, etc., N.: paucis interpositis versibus: verbum ullum.—Of time, to let pass, permit to elapse, leave, interpose: spatium ad recreandos animos, Cs.: tridui morā interpositā, after a delay of, Cs.: spatio interposito, some time after: hac interpositā nocte, L.—With personal objects, to introduce, make an associate of: quam sancta sit societas civium, dis inmortalibus interpositis, etc. —Of writings, to make insertions in, falsify, alter: rationibus populorum non interpositis.—Fig., to introduce, interpose, put forward, adduce, allege, use as a pretext, urge as an objection: decreta: iudicium suum: neque ullā belli suspicione interpositā, Cs.: accusatorem, make a pretext for delay: causam interponens conlegas exspectare, N.: operam, studium, laborem, apply.—To pledge, give, interpose: sponsio interponereter, L.: interpositā fide publicā, S.: in eam rem se suam fidem interponere, gave his word, Cs.—With se, to interfere, intermeddle, intrude, engage in, come in the way: ni se tribuni plebis interposuissent, L.: semper se interposuit, lent his aid, N.: te invitissimis his: se quo minus, etc., C., L.: te in istam pacificationem: me audaciae tuae. -
9 sup-pōnō (subp-)
sup-pōnō (subp-) posuī, positus (posta, V.), ere, to put below, set under: anitum ova gallinis: caput et stomachum fontibus, H.: Cervicem polo, O.: (tauros) iugo, yoke, O.: Agresti fano pecus, drive under, O.: fratrem tumulo, i. e. bury, O.: incedis per ignīs Suppositos cineri doloso, hidden under, H.: terrae dentes, i. e. sow, O.: Falcem maturīs aristis, apply, V.: cultros, apply (i. e. to the throat), V.—To put in the place of, substitute for: in eorum locum civīs Romanos: criminibus illis pro rege se supponit reum.—To substitute falsely, falsify, forge, counterfeit: puerum, T.: puellam, L.: patri quos (equos) Circe Suppositā de matre nothos furata creavit, i. e. secretly introduced, V.: trepidat, ne Suppositus venias, Iu.— Fig., to add, annex, subjoin: exemplum epistulae. —To make subject, subject, submit: Nil ita sublime est... Non sit ut inferius suppositumque deo, O.—To subordinate, class under: huic generi partīs quattuor: Latio supposuisse Samon, i. e. regarded as inferior, O. -
10 vitiō
vitiō āvī, ātus, āre [vitium], to make faulty, injure, spoil, mar, taint, corrupt, infect, vitiate, defile: lues vitiaverat auras, O.: amnem salibus, O.: facies longis vitiabitur annis, O.: vina, H.: virginem, to violate, T.—Fig., to corrupt, falsify, nullify, void: comitiorum significationes sunt vitiatae, falsified: senatūs consulta arbitrio consulum vitiabantur, L.: censum impedire diebus vitiandis, i. e. by declaring void the appointment of a day: Pectora limo malorum, O.* * *vitiare, vitiavi, vitiatus Vmake faulty, spoil, damage; vitiate -
11 conrumpo
conrumpere, conrupi, conruptus V TRANSspoil/rot; taint/contaminate; damage/ruin, undo; destroy/deface; digest; infect; pervert, corrupt, deprave; bribe, suborn; seduce, tempt, beguile; falsify -
12 corrumpo
corrumpere, corrupi, corruptus V TRANSspoil/rot; taint/contaminate; damage/ruin, undo; destroy/deface; digest; infect; pervert, corrupt, deprave; bribe, suborn; seduce, tempt, beguile; falsify -
13 ementior
ementiri, ementitus sum V DEPlie, feign, falsify, invent -
14 falsifico
falsificare, falsificavi, falsificatus V -
15 frustro
frustrare, frustravi, frustratus V TRANSdisappoint, frustrate, deceive (w/false hope); escape/elude; baffle/evade; fail; reject; delay; rob/defraud/cheat; pretend; refute (argument); corrupt/falsify -
16 corrumpo
I.(documents) to falsify / (character) to corrupt.II.to break up, destroy, annihilate / spoil, weaken. -
17 adultero
I.Lit., absol. or with acc.:II.latrocinari, fraudare, adulterare,
Cic. Off. 1, 35:jus esset latrocinari: jus adulterare: jus testamenta falsa supponere,
id. de Leg. 16, 43:qui dimissam duxerit, adulterat,
Vulg. Matt. 5, 32:matronas,
Suet. Aug. 67; cf. id. Caes. 6.—Also of brutes:adulteretur et columba milvio,
Hor. Epod. 16, 32.—As verb. neutr. of a woman:cum Graeco adulescente,
Just. 43, 4.—Freq.,Fig., to falsify, adulterate, or give a foreign nature to a thing, to counterfeit:laser adulteratum cummi aut sacopenio aut fabā fractā,
Plin. 19, 3, 15, § 40:jus civile pecuniā,
Cic. Caecin. 26:simulatio tollit judicium veri idque adulterat,
id. Lael. 25, 92; id. Part. 25, 90:adulterantes verbum,
Vulg. 2 Cor. 2, 17.— Poet. of Proteus:faciem,
changes his form, Ov. F. 1, 373. -
18 conrumpo
I.To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].A.Lit.:B.reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,
Caes. B. G. 7, 55:domum et semet igni conrumpunt,
Sall. J. 76, 6; cf.:plura igni,
id. ib. 92, 3;92, 8: res familiares,
id. ib. 64, 5:ungues dentibus,
i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—Trop.:II.diem,
Plaut. Men. 4, 2, 31:animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,
id. Am. 5, 1, 6:se suasque spes,
Sall. J. 33, 4:illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,
to lose, id. C. 43, 3:consilia,
Vell. 2, 57, 3:libertatem,
Tac. A. 1, 75:foedera,
Sil. 12, 303:omnem prospectum,
id. 5, 34 al. —With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).A.Lit.:B.corrumpitur jam cena,
Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 49:conclusa aqua facile conrumpitur,
Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:aquarum fontes,
Sall. J. 55, 8:corrupitque lacus, infecit pabula leto,
Verg. G. 3, 481:coria igni ac lapidibus,
Caes. B. C. 2, 10:ne plora, oculos corrumpis,
Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:ocellos lacrimis,
Ov. Am. 3, 6, 57:artus febribus,
id. H. 19 (20), 117; cf.:stomachum (medicamentum),
Scrib. Comp. 137:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
fermented, Tac. G. 23 init.:vinum in acorem corrumpitur,
Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:ebur corrumpitur ostro,
is stained, Stat. Achill. 1, 308.—Trop. (so most freq.),1.Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:b.perde rem, Corrumpe erilem filium,
Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:me ex amore hujus esse corrumptum,
id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:mulierem,
id. Heaut. 2, 2, 2; cf.feminas,
Suet. Caes. 50:(vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
Cic. Leg. 3, 14, 32:quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,
Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.(α).With abl.:(β).aliquem pecuniā,
Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:auro,
id. ib. 32, 3:pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,
id. Planc. 15, 37:donis,
Sall. J. 97, 2:muneribus,
Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—Without abl.:2.ne alios corrumpas, cum me non potueris,
Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:* b.litteras publicas,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:tabulas publicas,
id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:mores civitatis (opp. corrigere),
id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:disciplinam,
Tac. H. 3, 49:fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,
Quint. 12, 1, 24:totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,
id. 8, 3, 58:nomen eorum paulatim Libyes corrupere,
Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:multo dolore corrupta voluptas,
imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:gratiam,
to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:(littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,
Quint. 8, 3, 45; cf.:oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,
id. 1, 1, 13:quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,
Plin. Ep. 5, 3, 6:ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,
Vell. 2, 57, 3.—In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:A.nutricis fidem,
Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.Lit.:B.caelum,
Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:tractus caeli,
Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:iter factum corruptius imbri,
Hor. S. 1, 5, 95 al. —Trop.1.Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—2.Bad, corrupt:quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,
Cic. Cat. 2, 4, 7:homines conruptissimi,
Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:explicare,
Sen. Contr. 2, 9:intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,
Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm. -
19 conruptus
I.To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].A.Lit.:B.reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,
Caes. B. G. 7, 55:domum et semet igni conrumpunt,
Sall. J. 76, 6; cf.:plura igni,
id. ib. 92, 3;92, 8: res familiares,
id. ib. 64, 5:ungues dentibus,
i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—Trop.:II.diem,
Plaut. Men. 4, 2, 31:animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,
id. Am. 5, 1, 6:se suasque spes,
Sall. J. 33, 4:illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,
to lose, id. C. 43, 3:consilia,
Vell. 2, 57, 3:libertatem,
Tac. A. 1, 75:foedera,
Sil. 12, 303:omnem prospectum,
id. 5, 34 al. —With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).A.Lit.:B.corrumpitur jam cena,
Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 49:conclusa aqua facile conrumpitur,
Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:aquarum fontes,
Sall. J. 55, 8:corrupitque lacus, infecit pabula leto,
Verg. G. 3, 481:coria igni ac lapidibus,
Caes. B. C. 2, 10:ne plora, oculos corrumpis,
Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:ocellos lacrimis,
Ov. Am. 3, 6, 57:artus febribus,
id. H. 19 (20), 117; cf.:stomachum (medicamentum),
Scrib. Comp. 137:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
fermented, Tac. G. 23 init.:vinum in acorem corrumpitur,
Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:ebur corrumpitur ostro,
is stained, Stat. Achill. 1, 308.—Trop. (so most freq.),1.Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:b.perde rem, Corrumpe erilem filium,
Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:me ex amore hujus esse corrumptum,
id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:mulierem,
id. Heaut. 2, 2, 2; cf.feminas,
Suet. Caes. 50:(vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
Cic. Leg. 3, 14, 32:quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,
Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.(α).With abl.:(β).aliquem pecuniā,
Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:auro,
id. ib. 32, 3:pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,
id. Planc. 15, 37:donis,
Sall. J. 97, 2:muneribus,
Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—Without abl.:2.ne alios corrumpas, cum me non potueris,
Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:* b.litteras publicas,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:tabulas publicas,
id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:mores civitatis (opp. corrigere),
id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:disciplinam,
Tac. H. 3, 49:fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,
Quint. 12, 1, 24:totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,
id. 8, 3, 58:nomen eorum paulatim Libyes corrupere,
Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:multo dolore corrupta voluptas,
imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:gratiam,
to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:(littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,
Quint. 8, 3, 45; cf.:oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,
id. 1, 1, 13:quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,
Plin. Ep. 5, 3, 6:ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,
Vell. 2, 57, 3.—In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:A.nutricis fidem,
Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.Lit.:B.caelum,
Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:tractus caeli,
Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:iter factum corruptius imbri,
Hor. S. 1, 5, 95 al. —Trop.1.Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—2.Bad, corrupt:quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,
Cic. Cat. 2, 4, 7:homines conruptissimi,
Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:explicare,
Sen. Contr. 2, 9:intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,
Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm. -
20 corrumpo
I.To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].A.Lit.:B.reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,
Caes. B. G. 7, 55:domum et semet igni conrumpunt,
Sall. J. 76, 6; cf.:plura igni,
id. ib. 92, 3;92, 8: res familiares,
id. ib. 64, 5:ungues dentibus,
i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—Trop.:II.diem,
Plaut. Men. 4, 2, 31:animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,
id. Am. 5, 1, 6:se suasque spes,
Sall. J. 33, 4:illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,
to lose, id. C. 43, 3:consilia,
Vell. 2, 57, 3:libertatem,
Tac. A. 1, 75:foedera,
Sil. 12, 303:omnem prospectum,
id. 5, 34 al. —With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).A.Lit.:B.corrumpitur jam cena,
Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 49:conclusa aqua facile conrumpitur,
Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:aquarum fontes,
Sall. J. 55, 8:corrupitque lacus, infecit pabula leto,
Verg. G. 3, 481:coria igni ac lapidibus,
Caes. B. C. 2, 10:ne plora, oculos corrumpis,
Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:ocellos lacrimis,
Ov. Am. 3, 6, 57:artus febribus,
id. H. 19 (20), 117; cf.:stomachum (medicamentum),
Scrib. Comp. 137:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
fermented, Tac. G. 23 init.:vinum in acorem corrumpitur,
Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:ebur corrumpitur ostro,
is stained, Stat. Achill. 1, 308.—Trop. (so most freq.),1.Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:b.perde rem, Corrumpe erilem filium,
Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:me ex amore hujus esse corrumptum,
id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:mulierem,
id. Heaut. 2, 2, 2; cf.feminas,
Suet. Caes. 50:(vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
Cic. Leg. 3, 14, 32:quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,
Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.(α).With abl.:(β).aliquem pecuniā,
Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:auro,
id. ib. 32, 3:pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,
id. Planc. 15, 37:donis,
Sall. J. 97, 2:muneribus,
Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—Without abl.:2.ne alios corrumpas, cum me non potueris,
Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:* b.litteras publicas,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:tabulas publicas,
id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:mores civitatis (opp. corrigere),
id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:disciplinam,
Tac. H. 3, 49:fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,
Quint. 12, 1, 24:totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,
id. 8, 3, 58:nomen eorum paulatim Libyes corrupere,
Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:multo dolore corrupta voluptas,
imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:gratiam,
to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:(littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,
Quint. 8, 3, 45; cf.:oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,
id. 1, 1, 13:quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,
Plin. Ep. 5, 3, 6:ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,
Vell. 2, 57, 3.—In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:A.nutricis fidem,
Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.Lit.:B.caelum,
Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:tractus caeli,
Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:iter factum corruptius imbri,
Hor. S. 1, 5, 95 al. —Trop.1.Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—2.Bad, corrupt:quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,
Cic. Cat. 2, 4, 7:homines conruptissimi,
Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:explicare,
Sen. Contr. 2, 9:intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,
Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Falsify — Fal si*fy, v. t. [imp. & p. p. {Falsified}; p. pr. & vb. n. {Falsifying}.] [L. falsus false + ly: cf. F. falsifier. See {False}, a.] 1. To make false; to represent falsely. [1913 Webster] The Irish bards use to forge and falsify everything as… … The Collaborative International Dictionary of English
falsify — fal·si·fy / fȯl si ˌfī/ vt fied, fy·ing: to make false: as a: to make (as a document) false by mutilation, alteration, or addition the motel clerk had falsified the records M. A. Kelly b: to report (as information) falsely the informant f … Law dictionary
falsify — mid 15c., to prove false, from M.Fr. falsifier (15c.), from L.L. falsificare (see FALSIFY (Cf. falsify)). Meaning to make false is from c.1500. Earlier verb was simply falsen (c.1200). Related: Falsified; falsifying … Etymology dictionary
Falsify — Fal si*fy, v. i. To tell lies; to violate the truth. [1913 Webster] It is absolutely and universally unlawful to lie and falsify. [1913 Webster] South. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
falsify — fal‧si‧fy [ˈfɔːlsfaɪ ǁ ˈfɒːl ] verb falsified PTandPP [transitive] LAW ACCOUNTING to change figures, records etc so that they contain false information: • The financial director was charged with falsifying the company s acc … Financial and business terms
falsify — [fôl′sə fī΄] n. falsified, falsifying [ME falsifien < OFr falsifier < ML falsificare < L falsificus, that acts falsely < falsus, FALSE + facere, to make, DO1] 1. to make false; specif., a) to give an untrue or misleading account of;… … English World dictionary
falsify accounts — index defalcate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
falsify testimony — index perjure Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
falsify — *misrepresent, belie, garble Analogous words: *change, alter, modify, vary: distort, contort, warp (see DEFORM): pervert, corrupt (see DEBASE): contradict, contravene, traverse, *deny … New Dictionary of Synonyms
falsify — [v] alter, misrepresent adulterate, belie, change, color, con, contort, contradict, contravene, cook, counterfeit, deacon, deceive, deny, distort, doctor, dress up*, embroider, equivocate, exaggerate, fake, fake it, fib, forge, fourflush*, frame… … New thesaurus
falsify — ► VERB (falsifies, falsified) 1) alter (information or evidence) so as to mislead. 2) prove (a statement or theory) to be false. DERIVATIVES falsifiable adjective falsification noun … English terms dictionary